Dansen en lesgeven

Dansen en Lesgeven - Mama Dutch

Luister de podcast via je favoriete kanaal:

En vergeet me niet te volgen zodat automatisch een nieuwe aflevering in je bibliotheek wordt gevoegd.

Vier jaar oud was ik toen ik voor het eerst op het podium stond. De kleine Mariska kreeg een roze pakje, een outfit aan, een beetje make-up op, heel veel haarspray, roze met geel en groen in mijn haar. En een boterham, een plastic boterham in mijn hand. Ik weet niet waarom, maar dat was de vibe van ons allereerste optreden. Ik mocht optreden in het theater van Diemen. Dat is het dorp waar ik nu nog steeds, of nu weer, woon. En ik vond het fantastisch! Het licht, het publiek, de vibe, de sfeer (the atmosphere), de sfeer, backstage… Ik vond het fantastisch.

Sindsdien hadden we elk jaar een voorstelling, een show, een voorstelling met de balletschool waar ik danste. En ik ging steeds meer verschillende soorten dans doen. Eerst deed ik klassiek ballet voor kinderen. Daarna deed ik ook jazzballet. Ik wilde ook tapdansen leren, dus dat heb ik ook gedaan. Toen ik 13 of 14 was mocht ik ook spitzen. Ik mocht op spitzen dansen. Dat was heel moeilijk, maar wel echt een uitdaging, een leuke uitdaging, challenge.

Dus dat heb ik ook gedaan. En elk jaar was er die voorstelling en mocht ik weer het podium op. Dat heb ik gedaan tot Dansen en Lesgeven Mama Dutchik 24 was. Dus ik heb 20 jaar lang bij die balletschool gedanst en dus elk jaar op het podium gestaan. Op het podium staan geeft mij een gevoel van vrijheid, freedom, die ik nergens anders vind, behalve in het lesgeven. Want in het lesgeven heb ik ook het gevoel dat ik de mensen iets kan brengen. Op het podium ben je een entertainer, Dus mensen kijken naar je en ze ervaren iets. They experience something.

Dus ja, je weet het wel als je in het theater bent. Soms vind je het heel mooi en heel leuk wat je ziet. En soms geeft het je een moeilijk gevoel of een zwaar gevoel. Of soms denk je, wat is dit? Waarom ben ik hier? Kan ik hier weg? En ik vind het supermooi hoe die emoties werken in het theater. Nou is het natuurlijk als docent, als teacher, niet de bedoeling dat ik jou het gevoel geef: ‘wat doe ik hier?!’ maar wel om je de emotie te geven van: ‘wauw ik kan dit’ of ‘wauw wat cool’ dus daar zie ik een beetje overlap in mijn leven ‘on stage’ op het podium en als docent. En natuurlijk heb ik mijn Instagram account ontdekt waar ik video’s kan maken en daar kan ik een beetje… Ja… Theatrale dingen in loslaten. Wat er gebeurde.

Vorige week stond ik weer op het podium En dit keer stond ik daar voor een vriendin. Een vriendin die ook, net als ik, ondernemer is. En ondernemer is entrepreneur. En zij… Ik ken haar via mijn coachingstraject dat ik vorig jaar deed. Ik heb een intensief business coaching traject gedaan en ik ken haar daarvan. Ik heb in dat traject gedeeld met de andere vrouwen die daar waren dat ik meer wilde dansen, dat ik weer terug op het podium wilde komen. Want ja, ik ben 36 en het was een beetje het gevoel van, ja, dat doe je als je jong bent.

Als kind kan je optreden en op het podium, maar als je ouder wordt dan is dat ineens een beetje raar (weird). Terwijl ik nu weet dat op het podium staan gewoon mijn lievelingsplek, mijn favoriete plek is op aarde (earth). Misschien vind ik naast Pieter zijn en naast mijn kinderen zijn en mijn vrienden ook een favoriete plek, maar op het podium ben ik helemaal vrij en mezelf. Dus ik had dat uitgesproken in die groep van: ik wil eigenlijk meer op het podium. En toen zei Zahra, dus mijn vriendin, nou, ik organiseer een evenement en dat wilde ze doen met entertainment. Dus er kwamen zangers om te zingen en er kwamen mensen praten over businessdingen, maar ze wilden ook een stukje dans integreren. En dat vroeg ze aan mij, kan jij dat dan doen? En toen dacht ik, hell yes! Dat wil ik doen! Ik heb geen idee of ik het kan, maar ik ga het doen! Dus ik zei ja, een klein beetje met schuddende benen, shaky legs. Maar ik zei ja en ik dacht, laten we het doen! Ik ga plezier hebben, Ik ga dit gewoon proberen en ik ga terug het podium op.

Dansen en Lesgeven Mama Dutch

Wat ik heb gedaan is: ik heb een korte choreografie gemaakt voor mezelf, dus om de mensen echt te entertainen. En het goede Nederlandse woord voor entertainen is vermaken. Iemand vermaken. Maar we gebruiken het woord entertainen heel veel. Dus Ik had een korte dans gemaakt om de mensen gewoon te laten zien: dit is wat dans kan doen. De dans paste ook bij het thema, want het thema was Speak up. Echt in het Engels Speak up and Stand out. En ik had een dans gemaakt op een nummer dat heet Speak Up (van Janne Schra). Dus dat heb ik gedaan en daarna had ik een korte choreografie gemaakt op een nummer van Beyoncé. Ik ben heel erg Beyoncé-fan, dus ik dacht: dat nummer geeft mij energie, dat ga ik doen. Op het nummer Break My Soul van Beyoncé. En wat ik heb gedaan, en hier komt de link met lesgeven, ik hoop dat je dit nog interessant vindt, maar ik vind het heel leuk om jou dit te vertellen. Wat ik heb gedaan is de choreo in stukjes verdelen. In bits, in pieces, stukjes. Dus ik kwam op de dag vier keer op het podium. Oh yes! En de eerste keer in de ochtend deden we een stukje.

De tweede keer herhaalden we stukje 1 plus we deden een nieuw stukje erbij. De derde keer herhaalden we alles van stukje 1 en 2 en deden we nog een stukje erbij. En de vierde keer herhaalden we alles en deden we de hele dans. En het was zo cool, want al na stukje 1 kwamen mensen naar mij toe die zeiden, oh my god Mariska, ik dacht dat ik niet kon dansen. Of, ik was overtuigd, convinced, ik was overtuigd dat ik nooit kon dansen. En nu, dit kan ik wel! En mensen waren zo blij! En niet om mijzelf op de schouder te kloppen, of om mijzelf een schouderklopje te geven, ’to pat myself on the shoulder’, zeggen we. Ja, ook een beetje. Maar gewoon het idee dat je iets niet kan, dat zit in je hoofd. It’s stuck in your head. Ik kan het niet. Het is te moeilijk. Dit is niet voor mij. Ik ben te oud. Want die gedachte had ik ook. Ik kan niet meer op het podium. Ik ben te oud.

Dansen en Lesgeven Mama DutchIk kan het niet meer. Het is te laat. Maar wat nou als je gewoon begint? Bij het begin en het probeert. En de link naar het lesgeven en voor jou het Nederlands leren is natuurlijk: begin opnieuw met de eerste stap. Dus als jij al 10 jaar in Nederland bent… Ik heb veel studenten in mijn Dutch Boost en Dutch Confidence ook gehad, in mijn cursussen, en nu weer, die hier al 10 jaar zijn, en soms zelfs langer, en al 60 keer hebben geprobeerd om Nederlands te spreken met de Nederlanders. Maar dan spreken de Nederlanders weer Engels of je weet een woord niet en dan gaat je ‘default mode’ aan naar Engels of je begrijpt de Nederlanders niet want ze spreken zo snel. En dan kan dat voor je zelfvertrouwen, je confidence, super vervelend zijn. En dan kan je gaan denken, oh ik kan het niet. Zie je wel? You see! Zie je wel? Ik kan het niet, ik ben te oud, ik ben te dom. Dit is letterlijk wat mijn studenten zeggen, ik ben te dom. Of mensen vinden mij dom als ik slecht Nederlands spreek. Daarom, wat ik doe in mijn Dutch Boost cursus is: we gaan naar stap 1. Wat kan je wel? Wat kan je al? Want je kan al veel. Je begrijpt mij misschien niet perfect, misschien begrijp je niet alle woorden of misschien ga ik soms een beetje te snel, maar je begrijpt veel, dus je kan al veel. En wat we doen is we consolideren dat.

En ik wil dit ook vaker doen, dus als je een evenement hebt van je werk of een kerstborrel en je hebt nog entertainment nodig of een energizer, laat het me weten, ik ben te boeken. Maar nu ga ik verder focussen op lesgeven natuurlijk voor jou. Dit is wat ik wilde delen met je. Dus, moraal van het verhaal. Wat is het? Moraal? Moral? Ik denk het. Ik zal het even opzoeken. Moraal van het verhaal. STAP VOOR STAP!

Dus als je denkt, oh ik kan het niet, dit is te moeilijk. Kijk dan, oké, hoe kan ik het kleiner maken? Waar mag ik beginnen? En maak een stappenplan met een tijdspad. En niet een tijdspad van een week of een maand, maar geef jezelf tijd. Zes maanden of een jaar. Waar wil je zijn over een jaar? Oké? Heb je vragen hierover? Laat het me weten! Je kan mij een mailtje sturen op mariska@mamadutch.nl en ik ben ook op Instagram te bereiken @mariska.mamadutch. Ik wens je heel veel succes met verder leren.

Wil je dit verhaal in een podcast beluisteren? Dan kan hier of zoek hem op in je favoriete podcast kanaal. En wil je voortaan een bericht ontvangen wanneer er een nieuwe podcast live staat? Schrijf je dan hier in voor mijn nieuwsbrief (news letter).

Gerelateerde artikelen

Sinterklaas Mama Dutch

Sinterklaas

Deze blog gaat over Sinterklaas. Ik liep vandaag in de school van mijn dochter, Cato, die is bijna 6 op dit moment, En daar zag ik allemaal vuilniszakken staan, garbage bags, met namen erop. En toen dacht ik, oh ja, dit ben ik je vergeten te vertellen. Ik heb je

Lees verder »
Dutch for Moms

Dutch for Moms FAQ

Deze blog is voor jou als je een kind of kinderen hebt op een Nederlandse basisschool of als je een kind hebt dat bijna of binnenkort, soon, naar school gaat. Deze blog gaat over alle informatie over Dutch for Moms. Dit is de nieuwe cursus die start op 15 november.

Lees verder »
Het Nederlandse schoolsysteem Mama Dutch

Het Nederlandse schoolsysteem

In deze blog vertel ik je alles over het Nederlandse schoolsysteem. Mijn dochter Cato is bijna zes en zij is begonnen in groep drie van de basisschool. Vandaag wil ik je alles vertellen over hoe het schoolsysteem in Nederland werkt. Aan het einde van de aflevering vertel ik je ook

Lees verder »
Nederlandse verjaardag

Mijn verjaardag

Mijn 36ste verjaardag. Afgelopen zondag werd ik 36. Op 27 augustus werd ik, jawel, 36 jaar. Daarom organiseerde ik een feestje voor mijn vrienden op zaterdagavond. Ik weet niet waarom, maar ik wilde graag wat gaan drinken met mijn vrienden maar ik wilde ook graag een gekke activiteit doen. Of

Lees verder »
Dansen en Lesgeven - Mama Dutch

Dansen en lesgeven

Vier jaar oud was ik toen ik voor het eerst op het podium stond. De kleine Mariska kreeg een roze pakje, een outfit aan, een beetje make-up op, heel veel haarspray, roze met geel en groen in mijn haar. En een boterham, een plastic boterham in mijn hand. Ik weet

Lees verder »
Uitgelichte afbeelding blog bericht Wordpress

Naar de kapper (to the hairdresser)

Vandaag zal ik je het verhaal vertellen over Hugo, mijn zoon, die naar de kapper ging.   Mijn zoon Hugo moest naar de kapper. Normaal gesproken komt de kapper op de opvang (day care), maar we hadden haar gemist de laatste keer en de keer daarvoor waren we op vakantie.

Lees verder »
Scroll naar boven